જન્મ 1785
અવસાન 1825
પ્રાણિયા! ભજી લે ને કિરતાર, આ તો સ્વપ્નું છે સંસાર.
ધન દોલત ને માલ-ખજાના, પુત્ર અને પરિવાર,
તે તો તજીને તું જઇશ એકલો, ખાઇશ જમનો માર રે.
- પ્રાણિયા!
ઊંચી મેડી ને અજબ ઝરૂખા, ગોખ તણો નહીં પાર,
કોટિધ્વજ ને લક્ષપતિ, એનાં બાંધ્યાં રહ્યાં ઘરબાર રે.
- પ્રાણિયા!
ઉપર ફરેરાં ફરફરે ને , હેઠે શ્રીફળ ચાર.
ઠીક કરીને ઠાઠડીમાં ઘાલ્યો, પછે વાંસે પડે પોકાર રે.
- પ્રાણિયા!
સેજ-તળાયું વિના સૂતો નહિ, ને કરતો હુન્નર હજાર,
ખોરી ખોરીને ખૂબ જલાયો, જેમ લોઢું ગાળે લુહાર રે.
- પ્રાણિયા!
સ્મશાન જઇને ચેહ ખડકી, ને માથે છે કાષ્ઠનો ભાર,
અગ્નિ મેલીને ઊભાં રહ્યાં, અને નિશ્ચય ઝરે અંગાર રે.
- પ્રાણિયા!
સ્નાન કરીને ચાલી નીકળ્યાં, નર ને વળી નાર,
ભોજો ભગત કે’ દશ દી રોઇને, પછે મેલ્યો વિસાર રે.
- પ્રાણિયા!
- ભોજો
